Autisme & voeding

Op deze pagina vindt u informatie over autisme & voeding 

Ontwikkelingsstoornissen zoals autisme spectrum (ASS) & AD(H)D, komen steeds vaker voor in onze samenleving. Volgens onderzoek van het CBS zijn er ca 3% kinderen, tussen de 4 en 12 jaar, met autisme gediagnosticeerd (cijfers uit 2017). Kinderen met een ADHD diagnose schat men in tussen de 2 en 7%, maar dit is niet met zekerheid te zeggen. Die onzekerheid komt doordat veel symptomen als ADHD-achtige symptomen gezien worden en vervolgens als ADHD bestempeld worden, maar men niet zeker is of dit ook daadwerkelijk klopt. Wat is het dan wel?

De meningen zijn verdeeld over, waar autisme door ontstaat, de een zegt dat het erfelijk is, de ander zegt dat het door inentingen komt en weer anderen zeggen dat het onbekend is waar het door ontstaat en nog meer. Er zijn ook geluiden dat het “geneesbaar” is en weer anderen zeggen dat je er maar mee moet leren leven.
Met al deze verschillende meningen zijn er diverse methodes ontstaan, allemaal gebaseerd op dat wat de betreffende onderzoeker tot de conclusie is gekomen. Hierdoor is het vaak voor ouders, maar ook voor hulpverleners een bos waar je de bomen niet meer in ziet.

De basisconclusie die iedereen trekt, is dat autistisch gedrag voor ongemakken kan zorgen. Ongemakken voor degene met de diagnose alsmede voor de omgeving. Er word ingestoken op cogniteve gedragstherapie, leren om te gaan met..

Moeten we er iets mee? of “kunnen we er iets mee?

DSM Diagnose

In de DSM-V (het internationale classificatiesysteem) wordt gesteld dat een ontwikkelingsstoornis vastgesteld kan worden, “als er geen andere pathologische oorzaken gevonden kunnen worden”.
Met andere woorden: als er geen andere medische oorzaken worden gevonden, word er een ontwikkelingsstoornis vastgesteld (even kort door de bocht geformuleerd).

Voor pathologische oorzaken, is medisch onderzoek nodig, hierbij mag je denken aan uitgebreid bloed, urine en ontlastingsonderzoek.

Vaak worden deze onderzoeken overgeslagen en word er aan de hand van de beschreven symptomen, de conclusie getrokken dat er verwijzing nodig is voor psychisch onderzoek.
In deze onderzoeken word er gekeken naar de epigenetische factoren (omgevingsfactoren) zoals de samenstelling van het gezin en opvoeding. Door middel van vragenlijsten en gesprekken word een beeld bepaald en een conclusie (diagnose) gesteld.

Is er nog meer?

Epifysiologie

In de epifysiologie word gekeken naar de samenhang tussen de fysiologische (stofwisseling), psychologische (geest en gedrag), neurologische (hersenen, ruggenmerg & zenuwen), endocrinologische (hormonen) en immunologische (immuunsysteem) processen in ons lichaam.

Alles in ons lichaam functioneert samen om zo het hele systeem (lichaam) in leven te houden. Dit betekend dat als er ergens iets niet goed gaat (een proces niet goed functioneert), dit gevolgen heeft voor de rest van het lichaam.  Zie het als een dominobaan; als er 1 steentje omvalt gaat uiteindelijk de hele baan om. Tussen onze hersenen en darmen loopt ook zo’n dominobaan.

Stel je voor dat je in de auto rijd, en er gaat een rood lampje branden, wat doe je dan? stop je, en trek je het rode lampje er uit of ga je naar de garage en laat je onderzoeken (of onderzoek je zelf) wat er aan de hand is? of negeer je het lampje en rijd je net zolang door totdat er ergens iets begint te ratelen en de auto er uiteindelijk mee stopt?

Zo werkt het ook met ons lichaam, als je ergens pijn hebt of een ander raar gevoel (een “iets”), negeer je het en ga je door? of ga je onderzoeken waar het vandaan komt?!.
De 1e beslissing die je neemt, zal onvermijdelijk consequenties hebben voor de volgende beslissing. De vraag is dus aan jou: Wat doe je? Word het een onderzoek naar het waarom van dat “iets” of word dat een pijnstiller (de quick fix) om van “iets” af te zijn? De 3e beslissing volgt hier vroeg of laat op, want als “iets” terugkomt wat doe je dan? wederom dat “iets” het zwijgen opleggen of toch maar op zoek naar de oorzaak?
Het is dus constant een proces van ervaren, ontdekken en beslissen, de ene keer zijn deze beslissingen makkelijker te nemen dan andere keer. 

Besef dat een keuze maken ruimte, geeft om jezelf (je lichaam) te leren kennen en rust te creëren in je lichaam, geestelijk en lichamelijk. 

Voeding of vulling  

Na het “technische” verhaal nu iets wat dagelijkse kost voor ons is.

Ons lichaam is vanaf de conceptie tot aan de dood aan het groeien en regenereren. Dit word mogelijk gemaakt door dat we eten en drinken, de voedingsbron voor ons lichaam. Hiermee wordt dan hopelijk ook meteen duidelijk, dat het belangrijk is om te beseffen wat we eten en drinken. Dat het bepalend is voor hoe ons lichaam functioneert.

We weten allemaal dat benzine in een diesel auto tanken op termijn problemen geeft en er misschien wel voor zorgt dat de auto nooit meer rijd. Tanken denken we dus over na, waarom denken we dan niet na over wat we eten en drinken? en vooral ook over wat we onze kinderen te eten en te drinken geven!?

Als “tussendoortjes” of “10-uurtje” krijgen kinderen vaak “gezonde” koeken of snacks mee naar school en andere uitstapjes.
De verpakkingen, reclame folders en filmpjes “schreeuwen”: 

• 60% minder suiker

• Puur sap

• Proteïne toegevoegd

• Zero sugar

• en nog veel meer

De gekleurde labels zijn ontworpen om het ons makkelijker te maken als we voor een schap in de winkel staan. Je denkt onderscheid te kunnen maken en wat gezonds in handen te hebben, helaas blijkt in de praktijk vaak het tegenovergestelde als je de etiketten gaat lezen.

(Besef dat je met de informatie die je hebt de juiste keuze probeert te maken, naar eer en geweten. Bij velen zal ook een financieel plaatje mee spelen in het nemen van beslissingen).

De juiste brandstof

Wat is nu eigenlijk de juiste brandstof?

Eerst nog even dit:
Besef dat de verkeerde brandstof er voor zorgt dat de auto niet meer kan rijden! Dat de juiste brandstof, zorgt voor een juiste energieverdeling tijdens je reis.

In ons lichaam betekend het dat de verkeerde brandstof ontstekingen in je lichaam kan veroorzaken. Dit heeft als gevolg dat je lichaam niet meer lekker functioneert. Dit uit zich o.a. in onrustig worden, niet goed kunnen concentreren, geen energie hebben om op te letten, weinig tot geen sociale of emotionele wederkerigheid, last krijgen van intoleranties of allergieën of eczeem, en zo zijn er nog veel meer klachten die ontstaan. De darm is hierbij van wezenlijk belang.

In ons darmstelsel bevindt zich namelijk een zenuwstelsel, net als in onze hersenen. Deze zenuwstelsels communiceren met elkaar. Dit maakt dan ook dat voeding van invloed is op onze hersenen, specifiek gezegd op de neuronen in onze hersenen. Deze neuronen zijn nu  juist zo belangrijk in ons dagelijkse leven, ze “besturen” namelijk ons lichaam. Ze ontvangen, versturen en verwerken informatie in ons lichaam. Als je je kleine teen stoot weten je hersenen dat je pijn hebt en dit uit zich dan ook door “auw” en misschien wel een blauwe plek.

Als deze communicatie niet lekker verloopt, komen signalen niet of anders aan in de hersenen en uiteindelijk in ons lichaam. Denk aan het “door fluister” spelletje, de eind zin was nooit gelijk aan de begin zin.
Hoe mooi zou het zijn als we het zenuwstelsel in onze darmen tot rust kunnen brengen (gezonder kunnen maken), waardoor er minder prikkels, overdrachtsverkeer en verwerking is, en het daardoor rustiger wordt in ons hoofd en daarmee ook in de rest van ons lichaam?!

Als orthomoleculair therapeut kijk ik vanuit de epigenetica naar “de mens” en staat jouw vraag centraal. Ook met kleine stapjes kan er al verandering zichtbaar worden.

Wil je meer informatie, tips en trucs dan help ik je daar graag bij, contact is mogelijk via het contactformulier.